HOE HET BEGON…
Antwerpen (één van mijn eerste HDR foto's)
Mijn eerste spiegelreflexcamera, kocht ik om precies te zijn op 8 december 2007 om 9.54 (ik kwam laatst de kassabon weer tegen). Mijn idee was om een camera te kopen die scherpere foto’s kon maken dan mijn compact. Ik weet het nog goed, ik schroefde voor de eerste keer de verwisselbare lens op mijn nieuwe Canon 400D en dacht: zo... nu heb ik een echte camera in mijn handen... fotograferen? Je hoeft toch alleen maar op de ontspanknop te drukken?
Eén van mijn eerste foto's: experimenteren met lange sluitertijden
Eén van mijn eerste foto's: experimenteren met korte sluitertijden.
Als ik mijn oude RAW-bestanden (onbewerkte foto bestanden) terugkijk, haalde ik na twee weken de camera van de automatische stand af en begon ik een beetje te experimenteren met sluitertijden en diafragma (zie bovenstaande twee foto's van een glas water). Al snel raakte ik gefascineerd door de mogelijkheden van de spiegelreflexcamera. Net als iedereen probeer je in het begin van alles uit: portret; dieren; macro etc. En natuurlijk ook verschillende technieken: HDR; panorama's; en niet te vergeten de kleine planeten (ook wel spheres genoemd). De fotografische ontdekkingsreis was begonnen, ik raakte steeds meer bezeten van fotograferen. Als ik mijn eerste foto's nu terugkijk, denk ik: wat verschrikkelijk, maar we moeten allemaal ergens beginnen toch?
Schotse hooglander (één van mijn eerste dierenfoto's)
Huisvlieg (één van mijn eerste macrofoto's)
Vismarkt Groningen (één van mijn eerste sphere foto's)
Fraeylemaborg Slochteren (één van mijn eerste panoramafoto's)
Mijn eerste fotoboek dat ik kocht (en die nog steeds in mijn kast staat) is Bewuster en beter fotograferen met een spiegelreflexcamera. Hier ligt voor mij de basiskennis van mijn fotografie. Dit boek beschouw ik nog steeds een beetje als mijn bijbel. Ik weet niet meer precies hoe en waarom, maar al redelijk snel was ik bezig met het fotograferen van landschappen. Het erop uitgaan en vastleggen van een locatie was echt mijn ding.
Inmiddels fotografeer ik niet meer met de Canon 400D, maar ben ik overgestapt naar een full-frame Canon. Waarom Canon en geen Nikon of een ander merk? De keuze voor Canon was voor mij puur een aanbieding die de winkel destijds had. Ik moet zeggen dat de fantastische reclame van Canon toen (welcome to the playground) ook onbewust zeker invloed heeft gehad. Maar een handige verkoper had me ook met een Nikon naar huis kunnen sturen. Het enige wat ik wilde is scherpere foto's maken.
Anno 2017 (10 jaar later) fotografeer ik nog steeds met grote passie. Ben ik op mooie plekken geweest en heb ik de zon ontelbaar veel keren zien opkomen en ondergaan. Elke keer blijft het uniek en verveeld het nooit. Ik check soms wel tien keer per dag of het weer nog veranderd en als ik een mooie zonsopkomst of zonsondergang mis, baal ik als een stekker.
Iets waar ik dit jaar (2017) mee ben begonnen en waar ik veel plezier uit haal is het vloggen over mijn fotografie. Het leukste daaraan vind ik dat het de foto's net even iets meer waarde geeft. Je kan dan zien waar en hoe ze gemaakt zijn. Het is een soort kijkje in de keuken van de fotograaf.
Er is in de afgelopen jaren veel veranderd in mijn leven. Maar fotografie is er nog steeds en dit jaar misschien wel meer dan ooit. Je kan het denk ik geen hobby meer noemen. Fotografie is niet wat ik doe maar wie ik ben. Als ik niet fotografeer, ben ik er toch op een of andere manier mee bezig door foto's te bewerken, mijn website up-to-date te houden of me te verdiepen in de laatste ontwikkelingen. Er ontbreekt eigenlijk nog maar een ding: er fulltime van te kunnen leven. Maar wil niet iedere hobbyfotograaf dat?
Marcel Kerdijk
Dit boek beschouw ik nog steeds een beetje als mijn bijbel.
Ik tijdens een van mijn vlogs